Budowa urządzeń elektronicznych jest skomplikowana – w ich wnętrzu są przecież układy scalone z tranzystorami, rezystorami czy przełącznikami. A gdyby to wszystko dało się… wydrukować z drukarki 3D? Na materiałami kompozytowymi, które będzie można wykorzystać do drukowania przestrzennych układów elektronicznych pracuje Politechnika Warszawska.
Dr inż. Marcin Słoma z Wydziału Mechatroniki Politechniki Warszawskiej chce zastąpić klasyczne metody budowania układów elektronicznych technologią druku 3D, tak żeby np. w przyszłości wydrukować telefon lub tablet. Oczywiście technologia ogranicza nas pod pewnymi względami – wydrukowanie układów scalonych wysokiej wydajności nie jest jeszcze możliwe i nie jest też właściwie potrzebne.
– Ścieżki, rezystory, anteny, przełączniki, może nawet elementy świecące można byłoby wydrukować – wylicza dr Marcin Słoma. – Chodzi o to, żeby w jednym procesie i na jednym urządzeniu wykonywać zarówno obudowę, jak i obwód elektroniczny.
Naukowiec z Politechniki Warszawskiej pracuje nad materiałami kompozytowymi, które będzie można wykorzystać do drukowania przestrzennych układów elektronicznych. Na swoje badania otrzymał od Fundacji na rzecz Nauki Polskiej 1,98 mln zł w ramach programu FIRST TEAM.
Celem projektu jest opracowanie takich materiałów, które pozwolą na drukowanie ścieżek przewodzących, rezystorów, czujników. – Jeśli badania będą szły po mojej myśli, chciałbym wydrukować nawet takie elementy jak silnik czy głośnik, a ostatecznie niemal cały układ elektroniczny – zapowiada dr Słoma.
Elektronika strukturalna to elementy i obwody elektroniczne będące częścią budowli, obudów i innych elementów konstrukcyjnych (karoserie samochodów, mosty), zintegrowane w objętości elementu lub umieszczone na jego powierzchni. Już dziś jej siostrzana technologia elektroniki drukowanej umożliwia masową produkcję elementów o mało i średnio skomplikowanej budowie. Dzięki tej technologii drukowane elementy są bardziej funkcjonalne, tańsze w produkcji, a indywidualne potrzeby klienta nie są przeszkodą, gdyż można łatwo wprowadzać zmiany do projektu.
Nic dziwnego, że elektronika strukturalna jest w kręgu zainteresowań badaczy na całym świecie, prace związane z tym tematem prowadzone są już na Uniwersytecie Harvarda, w Kalifornijskim Instytucie Technologicznym czy na Uniwersytecie w Berkeley.
