Często mylona z whisky, przypomina ją tylko barwą. Ma wiele oblicz – jej produkcja należy do gorzelniczych tradycji większości krajów europejskich. Oto krótki przewodnik po świecie brandy, czyli popularnej polskiej „przepalanki”.
Brandy, czyli wytrawna wódka, to napój alkoholowy powstały przy destylacji wina. Popularnie nazywa się ją winiakiem lub wypalanką – i pochodzi od surowca, z którego powstaje oraz procesu produkcji – jest, w przeciwieństwie to wódki rektyfikowanej, „wypalana” w aparatach destylacyjnych. Może powstać z win gronowych lub owocowych (i wtedy jest odpowiednio oznaczona rodzajem owocu, z którego powstała). Jej popularna nazwa pochodzie z języka holenderskiego (Brandewijn) i oznacza destylowane wino.
Trudno uchwycić historyczne początki tego popularnego dziś trunku, wiadomo jednak, że produkcja tego alkoholu odbywała się symultanicznie w wielu europejskich krajach: Holandii, Francji, Portugalii, Hiszpanii, Niemczech, Włoszech, Grecji, Czechach czy na Węgrzech. Z popularną whisky (z którą bywa często mylona) łączy ją jedynie bursztynowy kolor oraz proces leżakowania w dębowych beczkach. Do rodziny brandy należą: popularna grecka metaxa, francuski armagnac, cognac czy calvados, polska śliwowica, hiszpańsko-włoska vecchia romagna, portugalskie aguardente, włoska grappa, czy niemiecko-austriacki kirsch. Tak jak bourbon to jeden z rodzajów whisky, tak cognac jest znakiem towarowym zastrzeżonym dla brandy pochodzącego z konkretnego rejonu Francji, spełniającego określone warunki zbioru, destylacji, dojrzewania i kapużowania.
