Pochodzący z Niemiec Charles Bukowski był nieco kontrowersyjnym, wybitnym pisarzem, poetą, scenarzystą oraz rysownikiem.
Ludzie, jako istoty chcące wszystko klasyfikować i kategoryzować, w pewnym okresie chcieli go zaliczać do pokolenia beatników (ang. Beat Generation), które charakteryzowało się niechlujnym wyglądem, wrogością wobec konsumpcyjnego społeczeństwa oraz skłonnością do narkotyzowania i alkoholizowania się. Trudno im się dziwić, skoro sam Bukowski był alkoholikiem, a całą swoją twórczość oparł właśnie na historiach prosto z baru oraz własnych doświadczeniach z prostytutkami, biedą oraz hazardem. Słynął także z awanturniczego stylu życia oraz depresyjnych wręcz pretensji do całego świata. Większość bohaterów jego opowiadań i powieści posiada takie same cechy jak on: cyniczny wyrzutek wiecznie szukający bliskości z drugim człowiekiem. Mimo prostego języka, czasem prostackiego, jakim operuje w swoich dziełach, zaskakuje tym, jak trafne są jego słowa w odniesieniu do rzeczywistości. Nawet dzisiejszej.
W 1923 roku rodzice Charlesa wyemigrowali z Niemiec do Stanów Zjednoczonych, gdy ten miał zaledwie 2 lata. Dlatego Bukowski jest postrzegany jako Amerykanin. Spędzając resztę życia w Ameryce, Charles studiował przez dwa lata dziennikarstwo w miejskim college’u w Los Angeles. Nie ukończywszy studiów parał się wieloma zajęciami i zwykle były to prace fizyczne. Przez pewien czas podróżował po Stanach, odwiedzając m.in. Nowy Orlean i Filadelfię. Podczas gdy zamieszkiwał podrzędne dzielnice, takież też podrzędne bary i lokale odwiedzał. Lubował się w hazardzie i był stałym bywalcem torów wyścigowych, które jednak częściej przynosiły mu stratę niż zysk.
