Co powinno niepokoić ojca przedszkolaka?

Co powinno niepokoić ojca przedszkolaka?

Rozpoczęcie edukacji przedszkolnej przez nasze pociechy jest ważnym wydarzeniem w życiu każdej rodziny. Warto zachować jednak czujność i uważnie obserwować swoje dziecko. Nie tylko na początku tej nowej przygody, ale także później. Sprawdź, co powinno niepokoić ojca przedszkolaka w jego zachowaniu i rozwoju.

Przedszkole jest miejscem, w którym wiele dzieci spędza znaczną część swojego dnia. Otwarte nieraz już od 6 rano i zamykane o 18, zastępują im opiekę rodziców, gdy ci są w pracy. Nie brakuje tam także zajęć edukacyjnych, które w założeniu mają wspierać wszechstronny rozwój dzieci. Zdarza się jednak, że to za mało, aby uchronić je przed różnymi problemami czy trudnościami, których mogą doświadczać w tym wieku. Sprawdź, co powinno niepokoić ojca przedszkolaka, aby nie przeoczyć ważnych sygnałów.

ROZWÓJ MOWY

Wśród dzieci w wieku przedszkolnym mogą utrzymywać się jeszcze wady wymowy, które mają charakter rozwojowy, czyli wraz z upływem czasu, z dużym prawdopodobieństwem, dziecko nabędzie umiejętność prawidłowej artykulacji danych głosek bez żadnej ingerencji dorosłych. Czasami jednak nasze pociechy wykazują inne problemy, takie jak opóźniony rozwój mowy, mutyzm wybiórczy czy zaburzenia płynności mowy, nazywane dawniej jąkaniem. O ile w przypadku błędnego wymawiania dźwięków możemy poczekać spokojnie na dalszy rozwój wydarzeń, tak w sprawie trzech wymienionych powyżej, warto jak najszybciej skonsultować się z logopedą. Zbada on nasze dziecko i podpowie, w jaki sposób odpowiednio z nim pracować. Ta wiedza przyda się także wychowawcom z przedszkola, którzy dzięki otrzymanej przez nas diagnozie i wytycznych, będą mogli włączyć je do swojej pracy na co dzień.

MAŁA MOTORYKA

Pod tym zagadkowym terminem kryje się po prostu sprawność rąk i dłoni naszych dzieci. Jak możemy się spodziewać, ma ona ogromne znaczenie dla wyników edukacyjnych, a także nabywania kolejnych umiejętności przez nasze dzieci. Wszelkie odchylenia od normy powinny więc obudzić naszą czujność i zachęcić do zwracania większej uwagi na ćwiczenie z dziećmi w domu. Rozwijanie małej motoryki to wcale nie żmudne pisanie szlaczków, które wielu z nas pamięta do dziś, jako traumę ze swojego dzieciństwa. To przede wszystkim różne zabawy sensoryczne, lepienie z ciastoliny lub plasteliny, wycinanie czy nawet zapinanie guzików. Precyzyjne ruchu rąk wykorzystujemy bowiem na co dzień przy wielu domowych czynnościach. Na naukę pisania i kreślenia liter zgodnych z polską kaligrafią przyjdzie czas dopiero w zerówce.

UMIEJĘTNOŚCI SPOŁECZNE

Nie każdy z nas musi być przebojowy i towarzyski. Na świecie pełno jest introwertyków, którzy najlepiej czują się sami ze sobą. Dzisiejszy świat nagradza jednak osoby odważne, które potrafią bronić swojego zdania, a także nie mają problemów z wystąpieniami publicznymi. Jeśli nasze dziecko jest nieśmiałe, nie przepada za zabawami z innymi dziećmi lub nie czuje się zbyt pewnie w nawiązywaniu nowych znajomości, to postarajmy się sprawić, aby było to dla niego mniejszym stresem. Szukajmy rozwiązań, które ułatwią mu zawieranie przyjaźni, a także nauczą je skutecznych sposobów radzenia sobie z trudnymi emocjami. Zdrowie psychiczne jest bowiem ogromnie ważne dla naszego szczęśliwego życia, a niestety również wśród najmłodszych występują takie choroby i zaburzenia, jak depresja czy nerwica. Bądźmy więc uważnymi rodzicami i reagujmy na to, co widzimy, zanim sprawy wymkną się spod kontroli.

Gdy nasze dziecko zaczyna chodzić do przedszkola, to na początku często jesteśmy pełni obaw. Martwimy się o to, jak poradzą sobie w nowym miejscu, wśród obcych ludzi. Nieraz dopiero z czasem pojawiają się u przedszkolaków różne trudności w uczeniu się lub z zachowaniem. Nie przymykajmy na nie oczu, ponieważ mogą być one ważnym sygnałem ostrzegawczym. Wczesna diagnoza to szansa na szybkie rozpoczęcie terapii czy zwiększoną pracę nad danymi kompetencjami lub umiejętnościami naszej pociechy. Jeśli więc mamy jakieś wątpliwości dotyczące naszego dziecka, to zawsze kierujmy się w pierwszej kolejności do jego wychowawcy, a w razie potrzeby również do specjalisty. W ten sposób zyskamy pewność, że nie przeoczyliśmy niczego ważnego, a rozwój naszego przedszkola przebiega prawidłowo i bez zakłóceń.