Rynek gier video rozwija się coraz szybciej – prócz konsol, padów czy kontrolerów ruchu możemy teraz dostać także gogle VR, które niemal dosłownie przenoszą nas w świat gry, odsłaniając przed graczem świat wirtualnej rzeczywistości. Jak gry video wpływają na ludzką psychikę i społeczne zachowania, oraz czy rzeczywiście są tak niebezpieczne, jak zwykło się sądzić jeszcze jakiś czas temu?
Od czasu rosnącej popularności gier video odbywa się przeciwko nim rodzicielsko-edukacyjna krucjata: dzieciaki, zamiast pograć w piłkę, miały spędzać czas jedynie przed komputerem czy konsolą, izolując się społecznie i psychicznie. I choć w wielu przypadkach rzeczywiście tak się działo, winę za ten stan rzeczy ponoszą raczej nieuważni rodzice, niepoświęcający swoim dzieciom odpowiednio dużo uwagi – bądź niepotrafiący zorganizować rodzinnego czasu w atrakcyjny dla nastolatków sposób. Statystyki i badania nie potwierdzają bowiem tezy, że gry video wpływają na przejawy agresji u dzieci w znaczący sposób. Mówi się o wpływie niewielkim (mniejszym np. niż telewizja czy kino) lub żadnym. Psychologowie udowodnili, że jedynie gracze o określonym profilu psychologicznym (nadmiernie neurotyczni) przejawiają skłonność do zwiększonej przemocy pod wpływem gier video – i to oni powinni ograniczać czas spędzony na konsoli (lub być pod nadzorem bliskich, świadomych problemu).
