O depresji męskim okiem

O depresji męskim okiem

Depresja jest chorobą, która wpływa na życie sporej części naszego społeczeństwa. Rozwój medycyny pozwala lepiej i szybciej ją diagnozować, a także skuteczniej jej przeciwdziałać. Pomimo tego, że najczęściej dotyka ona kobiet, nie brakuje mężczyzn, którzy borykają się z nią na co dzień. Sprawdź, co musisz wiedzieć.

Depresja jest podstępna i rozwija się początkowo bez jednoznacznych i wyraźnych objawów, przez co usypia naszą czujność. Niestety nie mija też samoistnie, w co bardzo chcieliby wierzyć niektórzy z nas. To dlatego nie wolno nam bagatelizować tej choroby, która zdecydowanie jest czymś więcej niż tylko długotrwałym odczuwaniem głębokiego smutku. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), stanowi ona istotny problem zdrowotny, a niejednokrotnie określana jest nawet mianem choroby cywilizacyjnej.

Czym jest depresja?

Jest zespołem chorobowym, zaburzającym nastrój i aktywność człowieka w sposób długotrwały i upośledzający jego normalne funkcjonowanie w życiu codziennym. Trzeba podkreślić, że mechanizmy powodujące depresję nie zostały jeszcze w całości poznane. Wyszczególnia się także różne jej stadia o innym nasileniu.

Określone zostały też podobne jednostki chorobowe, które przez niektórych klasyfikowane są jedynie jako objawy kliniczne depresji. Są to na przykład dystymia, której przebieg jest łagodniejszy czy stany depresyjne, które również nie mają takiego nasilenia i trwają stosunkowo niedługi okres czasu. Zaburzenie depresyjne mogą towarzyszyć również innym jednostkom chorobowym.

Rodzaje depresji

Depresja może przybierać różną postać i być wynikiem szeregu czynników. Na podstawie dotychczasowych badań i obserwacji wyszczególniono następujące rodzaje tego schorzenia:

  • Depresja endogenna jest najcięższym rodzajem tej choroby. Przyjmuje się, że największe znaczenie w jej rozwoju mają uwarunkowania genetyczne z ryzykiem dziedziczenia skłonności do niej, a także wewnętrzne czynniki biologiczne, na przykład związane z gospodarką hormonalną. Wyróżnia się tutaj depresję jednobiegunową, która charakteryzuje się naprzemiennym występowaniem stanów zaburzenia i znacznej poprawy kondycji chorego. Nie obserwuje się tutaj stanów maniakalnych. W przypadku depresji dwubiegunowej, zwanej psychozą maniakalno-depresyjną, obserwuje się naprzemienne występowanie stanów maniakalnych i depresyjnych, bez występowania chwilowej poprawy kondycji.
  • Depresja egzogenna charakteryzuje się tym, że powstaje w wyniku czynników zewnętrznych. Może być spowodowana na przykład jakimś silnym, przykrym przeżyciem, powodującym długotrwałe poczucie smutku i szereg innych objawów.
  • Depresja poporodowa związana jest z hormonalną burzą, która dotyczy kobiet po niedawnym porodzie, brakiem pewności siebie po narodzinach dziecka oraz stresem związanym z koniecznością poradzenia sobie w nowej sytuacji.
  • Depresja somatogenna jest wynikiem wystąpienia innej jednostki chorobowej. Znaczne obniżenie nastroju obserwuje się na przykład u osób cierpiących z powodu choroby nowotworowej, Parkinsona, Alzheimera czy stwardnienia rozsianego.
  • Depresja bez depresji. Takim terminem określane są zaburzenia utajone o tej naturze, występujące jednak bez objawów zmiany nastroju chorego. Charakteryzuje się także tym, że stan organizmu nie uzasadnia występowania odczuwanych dolegliwości. Dotyczy to na przykład bólu, na który nie pomagają środki przeciwbólowe, świądu skóry, która jest zupełnie zdrowa, czy nadużywania alkoholu i innych substancji.

Warto wskazać, że w nomenklaturze funkcjonują różne podziały depresji i jej zespołów. Niejednokrotnie wyszczególnia się też depresję sezonową, która kojarzy nam się głównie z przełomem jesieni i zimy. Niektórzy specjaliści jej przyczyn upatrują się w zmniejszonej w tym okresie czasu podaży światła słonecznego.

Do czego prowadzi depresja?

Niestety, w skrajnych przypadkach, których zdaniem WHO jest bardzo dużo, depresja prowadzi do myśli samobójczych i prób ich realizacji. W innych, w zależności od stopnia jej intensywności, jej konsekwencją może być wyobcowanie się, odcięcie od świata zewnętrznego, utrata ochoty na robienie czegokolwiek, nawet spożywania posiłków. Przede wszystkim jednak upośledza ona normalne funkcjonowanie człowieka, budząc w nim niechęć do uczestniczenia w życiu społecznym w ogóle.

Jakie mogą być objawy objawy?

Przede wszystkim, będzie to nasilający się, długotrwały smutek, zobojętnienie i brak umiejętności odnajdywania radości w życiu codziennym, zmęczenie i spowolnienie funkcji fizycznych oraz psychicznych, zaburzenia lękowe oraz problemy ze snem. Pojawić się może też niska samoocena i ogólny brak motywacji do robienia czegokolwiek.

Leczenie i przeciwdziałanie

Polega na skoordynowanych, złożonych działaniach, które mają na celu poprawę kondycji psychofizycznej pacjenta. Powszechnie stosuje się w leczeniu depresji środki farmakologiczne oraz terapie psychologiczną i psychiatryczną. Istnieje również wiele innych metod, które korzystnie wpływają na stan ducha chorych. Należą do nich na przykład arteterapia, dogoterapia czy hipoterapia.

Bardzo istotną rolę w przeciwdziałaniu depresji odgrywa budowanie zdrowych relacji z innymi ludźmi, prowadzenie aktywnego stylu życia, w którym jest miejsce na umiarkowaną aktywność fizyczną, zdrową i zbilansowaną dietę oraz ograniczanie stresu, którego niekorzystny wpływ na naszego ducha i ciało został już dawno udowodniony.

Depresja nie mija samoczynnie. Nie wystarczy sama silna wola, aby rozprawić się z jej objawami i skutkami, które mogą być naprawdę różne. Aby zwiększyć swoje szanse na skuteczne leczenie, trzeba zareagować w porę – czym szybciej, tym lepiej. Nieleczona depresja prowadzi bowiem do znacznego spadku jakości naszego życia, a nawet do śmierci.

Czy depresja jest męska?

Często bagatelizujemy nasze problemy natury psychicznej, szczególnie na etapie początkowych objawów choroby. Choć akcje społeczne uświadamiające istotę depresji przynoszą zamierzony skutek, to jednak wciąż wielu z nas uznaje ją za coś wstydliwego, objaw słabości i braku męskości.

Jesteśmy przyzwyczajeni do pewnych stereotypów, związanych z koniecznością zarabiania pieniędzy, utrzymania rodziny czy bycia ostoją dla bliskich. Chcemy być silni. Chcemy być oparciem. Tymczasem depresja może nam to wszystko odebrać, pozbawiając nas wszystkiego, co dawało nam siłę i chęci do życia. Nic więc dziwnego, że się jej boimy, jednak strach ten często przeradza się w lekceważenie problemu.

To choroba biednych i bogatych, młodych i starych, znanych i nieznanych – depresja nie wybiera i może dotknąć każdego z nas. Najważniejsze to zachować czujność i wypatrywać sygnałów alarmowych oraz pokonać swoje uprzedzenia oraz strach przed diagnozą. Współczesne metody walki z tą chorobą dają nadzieję, że poprawa jakości życia jest możliwa, a przy odpowiednio dobranym leczeniu także skuteczna.