Zmagać się z nim mogą zarówno kobiety, jak i mężczyźni. Choć wielu uważa, że kryzys wieku średniego jest tylko mitem, to potrafi nieźle namieszać w naszym życiu. To trudny czas, gdy stajemy się bardziej podatni na różne wpływy. Sprawdź jego objawy i dowiedz się, czy masz czego się obawiać.
Kryzys wieku średniego stosunkowo łatwo zaobserwować u innych, natomiast sami często żyjemy w błogiej nieświadomości, że nas również dopadł. Wahania nastrojów, nieprzemyślane decyzje i irracjonalne zachowania budzą jednak niepokój naszej rodziny, przyjaciół czy kolegów z pracy. Sprawdź, czego możesz się spodziewać i jak uniknąć negatywnego wpływu kryzysu na Twoje życie.
Mit czy fakt?
Choć ten kryzys kojarzony jest głównie z mężczyznami, to przytrafia się także kobietom. Potwierdzonych przypadków jest jednak bardzo niewiele i dotyczą one marginalnego odsetka naszego społeczeństwa. Nie oznacza to jednak, że nie musimy mieć się na baczności. Kryzys wieku średniego jest realny i naprawdę może nas dopaść.
Stereotypowy facet po czterdziestce wydaje wszystkie oszczędności swojego życia na czerwony, szybki samochód, a kobieta poddaje się licznym operacjom plastycznym, w pogoni za utraconą młodością. To jednak nie wszystkie zachowania, które mogą świadczyć o tym, że dotknął nas ten problem. Każdy reaguje bowiem inaczej na świadomość, że połowa jego życia już za nim.
Kryzys wieku średniego – co to w ogóle jest?
Ani medycyna, ani psychologia nie określają kryzysu wieku średniego jako jednostki chorobowej, czyli nie traktują tego zjawiska jako schorzenie. Zazwyczaj definiuje się go jako pewien stan emocjonalny, mogący pojawić się mniej więcej w połowie spodziewanej długości życia, charakteryzujący się rozważaniami na temat życiowych planów, ich wykonania i większym niż zwykle odczuwaniem faktu przemijania. Rozliczamy się wtedy z przeszłością przy świadomości, że zostało nam coraz mniej czasu na spełnienie marzeń, osiągnięcie sukcesu i realizację ważnych dla nas celów. Wszystko to może popchnąć nas w kierunku podejmowania działań, które będą niezbyt zrozumiałe dla naszego otoczenia. Co ważne, nie musi to jednocześnie oznaczać kłopotów. Niektóre decyzje mogą bowiem nieść ze sobą pozytywne konsekwencje. Niestety, często jest jednak zupełnie na odwrót.
Skąd bierze się kryzys wieku średniego?
Jeśli chcemy odpowiedzieć sobie na pytanie, czy mamy już z nim do czynienia, czy jeszcze nie, to musimy poznać jego możliwe przyczyny i objawy. Zakłada się, że dotyczy on najczęściej mężczyzn, którzy mają skończone 35-40 lat. Zaczynamy wtedy uświadamiać sobie upływ czasu i przemijanie młodości. Zaduma nad przeszłością, żałowanie niezrealizowanych planów oraz obawianie się tego, co będzie w przyszłości, to jedne z pierwszych objawów kryzysu wieku średniego, których należy wypatrywać. Odczuwanie silnych emocji, trudnych do trzymania pod kontrolą, zwłaszcza w stosunku do własnej osoby to kolejny z nich. Stajemy się wtedy bardziej wrażliwi na zranienie, płynące również ze strony naszej własnej krytyki i poddawania w wątpliwość dotychczasowych poczynań. Moment, w którym tracimy zadowolenie z naszych osiągnięć i radość płynącą z obecnego życia to najwyższy czas na wzięcie spraw w swoje ręce i aktywne przeciwdziałanie skutkom tego stanu psychicznego.
Czy to niebezpieczne?
I tak i nie. Wiele zależy od stopnia nasilenia naszych emocji, umiejętności ich opanowania i charakteru działań, które zdecydujemy się podjąć. Często chcąc realizować niespełnione marzenia, zderzamy się z sytuacją, w której po prostu nie mamy na to pieniędzy. Budzi to frustrację, której nie potrafimy się pozbyć. Na lepszą pracę perspektyw nie ma, podobnie jak na duży kredyt. W pesymistycznym scenariuszu możemy przez to nawet nabawić się depresji. Jeśli zdecydujemy się na romanse, których po ustatkowaniu się przy boku jednej kobiety nam brakuje, to ryzykujemy utratę rodziny. Świadomość jej rozbicia w końcu nas przytłoczy i obciąży poczuciem winy. Z powyższych powodów jest więc to czas, który naraża nas na szereg nagłych i negatywnych zmian. Motywacja wynikająca z doświadczania poczucia kryzysu wieku średniego może jednak popchnąć nas także do pozytywnych rzeczy. Rozkręcenie własnego biznesu, wyjazd za lepszą pracą za granicę czy nauka nowego języka obcego to tylko przykłady.
Jak walczyć z kryzysem wieku średniego?
Przede wszystkim doceńmy to, co udało nam się już osiągnąć. Każdy może pochwalić się mniejszymi czy większymi sukcesami z przeszłości i to na nich powinniśmy się skupić, robiąc z nią rozrachunek. Nie żałujmy tego co za nami. bo nie mamy na to żadnego wpływu. Musimy uświadomić sobie, że przed nami jeszcze druga połowa życia, w której będziemy mieć większe szanse na realizację swoich celów i marzeń. Dlaczego? To bardzo proste. Sporo tej pierwszej zajął czas dzieciństwa, zdobywania wykształcenia, doświadczenia zawodowego i życiowego. Teraz jest więc idealny moment na to, by to wszystko wykorzystać i przejść do działania.
Skupmy się na pozytywnych działaniach, które nie przyniosą szkód ani nam samym, ani naszym bliskim. Kupno szybkiego auta czy motocykla to w gruncie rzeczy nic złego, w przeciwieństwie do skoku w bok czy pójścia w hazard. Warto też zacząć aktywnie spędzać czas wolny, aby mieć czym zająć swoją przepełnioną myślami głowę. Zmieniajmy często otoczenie, korzystajmy z uroków rekreacji i nie odkładajmy na później wakacyjnego wyjazdu. Turystyka weekendowa to również świetna sprawa. Jeśli pomimo starań nie potrafimy poradzić sobie z uczuciem przemijania, przytłacza nas ono i przeszkadza normalnie funkcjonować, to nie czekajmy i odwiedźmy specjalistę. Psychoterapia może być niesamowicie skuteczna, szczególnie jeśli uda nam się wyprzedzić depresję, która często dopada nas w tym wrażliwym czasie.
Kryzys wieku średniego częściej dotyka mężczyzn niż kobiety. Stwierdzone każdego roku przypadki to jednak wciąż niewielki odsetek społeczeństwa. Nie możemy natomiast ignorować tego zjawiska i dobrze jest wiedzieć, jak reagować na pierwsze jego symptomy. Dzięki temu w porę będziemy mogli wprowadzić w życie zmiany, które uczynią nas znów szczęśliwymi i spełnionymi ludźmi.
